W Lewinie koło Kudowy
poznaliśmy twoją twarz.
Wcześniej uśmiechniętą,
a tam skwaszoną jak szczaw.
Na wzgórzach tego Lewina
świat cały do nas się śmiał.
Wiatr śpiewał dla nas w leszczynach
i strumyk szemrał wśród skał.
Przybyło tam wielu fanów,
ze świata różnych stron.
By twoją twarz fałszywą
oglądać i zmęczyć się Nią.
Zdjęcia, pamiątki i płyty,
suknie oraz Dior
To wszystko sobą przyćmiłaś,
przyjemność zniszczyłaś nam.
Niby stworzyłaś festiwal
i pomysł rzekomo Twój był.
Lecz prawda jest całkiem inna
swe ego zwiększyłaś nim.
Na grilla wszystkich prosiłaś
„Bez składki wypad stąd.
50 złotych od łebka,
inaczej paszoł won!”
Twoje "wielkie serce"
wypełnia tylko jad.
Każdy kto był w Lewinie
rację przyzna nam.
Bo w całej tej historii
Violetta nieważna jest.
Pępkiem świata ty jesteś
i wszystko ma być jak chcesz!
I na nic twe łzy krokodyle,
ta bajka kończy się.
Zachłanność Tobą rządzi,
twa racja najważniejsza jest.
Więc skoro takaś mądra
zabieraj wszystko, co chcesz.
I zostaw nas w spokoju
my znać nie chcemy Cię.
Pomnik i petycja
one nie interesują Cię.
Tylko decydujesz
kto wejdzie do izby, kto nie!
Wszystkie upokorzenia
i Twoje kłamstwa…
Nowe czasy przyjdą,
doczekamy się…
I przyjdzie taki dzień,
że za twoje każde „Nie! Nie! I nie!”
Wszyscy zablokują Cię.