วีดีโอ

Cudna rozmowa❤

To ćwiczenie naprawdę pomaga i konkretnie napędza do działania. Dziękuję Paulina że podzieliłaś się tym ćwiczeniem z nami 🍀

Ciekawa rozmowa. Dzięki

Dziękuję pięknie! Bardzo tego potrzebowałam❤ czuje że jestem o krok bliżej swoich dużych marzeń, nie wątpię w siebie i jestem "otwarta" na dyskomfort i ewentualne rozczarowanie. Idę po swoje! Dziękuję Kochane Kobietki ❤❤❤

Super, dziękuję bardzo za rozmowę ✨

Głasologia jest o motywacji? 🤔 Odniosłem inne wrażenie. Bardziej chyba o traktowaniu siebie i innych.

Super dziewczyny 😊😊 to chyba najlepsza i najbardziej KONKRETNA rozmowana temat tego zawodu po polsku jaką słyszałam. Dzięki!!

5) bąka Musiałem

❤ Dziękuję za odcinek. Wróciłem do Ciebie. Całkiem o Tobie zapomniałem słuchałem w 2021 i bardzo mi pomagałaś. Z chęcią Cie posłucham

Fajny dialog :) Pozdrawiam Was miło

❤

Myślę, że właśnie w Polsce kościół jeszcze, mimo wszystko jest. Może to już ostatnie tchnienie ale jednak. Ja mieszkam od 10 lat za granicą. Co tutaj się dzieje to zgroza. Ludzie żyją od wyprzedaży do wyprzedaży, od wakacji do wakacji. Pustka jak w bębnach tatarskich. Myślę, że nasza cywilizacja chrześcijańska zbliża się do końca, właśnie ta, która dawała wolność człowiekowi. Szkoda, że pani Joasia cofnęła się kroczek mówiąc o kościele. Ale i tak szacun

😅Ja im bardziej poznaję świat na zewnątrz, tym chętniej wracam do siebie. Ludzie mnie drażnią i męczą a oksytocyna włącza mi się przy zwierzętach a nie przy ludziach. 😊 Ludzie są dobrzy tylko w książkach 😅 A pojedynczy człowiek jest samotny tylko dopóki nie odzyska samego siebie z tego syfu, który zrzucają na niego inni. 🍀

Dlaczego nie może być drugiej takiej jak ja? Bo ja nie lubię konkurencji 😂 ✌️

Niestety lektura żadnej z tych książek nie zmieniła mojego życia😢

Świetne uwagi

Rewelacyjna rozmowa ❤️ Dawno nie słyszałam tak dobrej rozmowy w internecie. A dużo słucham. Bardzo dziekuje 👏👍Mnóstwo ciekawych wątków. Rozmowa dość wywrotowa jak na te czasy. Wbija kij w mrowisko ale we wspaniały sposób. Bardzo dziękuję ze w końcu ktoś nazywa pewne rzeczy po imieniu, mówi o tym wciskaniu kitów/ webinarow/ kursów jak to łatwo wszystko można osiągnąć, jak to być szczęśliwym i jaki to potencjał mamy do odkrycia". Spostrzeżenie o kreowaniu potrzeb przez media jest dla mnie odkrywcze. Uwielbiam takie rozkminy, takie krytyczne spojrzenie na współczesne przymusy kulturowe, na treści promowane w socjal mediach, na trendy. Nie znałam Pani Flis wcześniej ale jestem zachwycona..Zgadzam się z wszystkim w 100% 👍. .Ciesze się że są jeszcze ludzie którzy myślą samodzielnie i kwestionują rzeczywistość, krytykują konsumpcjonizm i mają ten wewnętrzny kompas. Słucham drugi raz i sobie ,,przemysliwuje" to wszystko. Czuję ulgę jak słyszę że nie każdy musi mieć potencjał i być wyjątkowy. Bardzo odkrywczy dla mnie jest ten wątek o samotności i braku dopaminy. Wogole nie zdawałam sobie z tego sprawy jak samotność wpływa na nasze życie. Bardzo dobrze się słucha. Bardzo inspirująca rozmowa. Poproszę więcej takich rozmów. Jest moc 🔥

Ja sobie powtarzam zawsze - zasługuje na wszystko co najlepsze

W mojej rodzinie wartość człowieka postrzega się przez pryzmat tego czy założył rodzinę, ma dom, dzieci i samochód. Jest to wbijane do głowy z pokolenia na pokolenie. Jeśli nie masz tego wszystkiego 'nie ułożyłes sobie życia' i jesteś rozczarowaniem. O i tak się kręci. Grunt to samoswiadomosc i stanie murem za sobą. Grunt to nie zdradzać samego siebie.

Podcast spadł mi z nieba. Zrewolucjonizowałam swoje życie w zeszłym roku. Przestałam pić alkohol który niszczył mi życie, podjełam ciężki kierunek studiów w wieku 33 lat (programowanie) mieszkając za granicą, praktycznie 5 razy w tygodniu wstawałam o 4 rano i cisnełam na siłownie potem do pracy, schudłam, rok skończyłam z najlepszą oceną, Instagram usunęłam i co? I teraz jestem jak dętka. Wymarzone, drogie wakacje zamiast mnie zrelaksować sprawiły, że wróciłam przytłoczona. Od nadmiaru muzyki od której nie dało się uciec, od nadmiaru ludzi i bodźców. Czuję, że marnuje czas, bo są wakacje... A może wystarczy po prostu ODPUŚCIĆ i dać sobie wolne? Pozdrawiam.

Od pierwszych Twoich słów :) wiedziałam że zostanę na Twoim Kanał od razu tak powiedziałam sobie sama do siebie :))) Dzięki serdeczne że JESTES !! Powodzenia :) jestem Twoim wiernym słuchaczem (ja to wiem:)

Woda z cytryną jest spoko, po prostu warto pić przez słomkę, żeby nie uszkadzać szkliwa zębów. Podobnie z sokami owocowymi

wg mnie duże nadużycie o tym niewolnictwie

czy da sie zwolnić tempo tego podcasta?

Właśnie zrozumiałam w jakiej bańce żyje, bo właśnie ja dzięki rozwojowi osobistemu wyszłam z poczekalni. Mieszkam w bloku, pracuje na etacie, mam męża i synka, nie jeżdżę na zagraniczne wakacje za często i jestem z tym ok ☺️ normalne życie jest ok, ale do tego wiedzie długa droga prawdziwego rozwoju. U mnie to 10 lat, teraz zbieram tego owoce. ❤️

17:10 z tą kulturą to naprawdę smutne...

każdy kto używa social mediów(!) powinien to obejrzeć

nic dodać, nic ująć

W końcu ktoś podjął się Tego Gorącego tematu * Uwielbiam podejście merytoryczne Pani Joasi Flis * Jako instruktorka med.chińskich ćwiczeń ( Qigong Yangsheng = psychosomatyka w Europie )uczylam się od chińskiego profesora który ,nauczał tu w Europie ,poznałam naukę Ayurvedy od osób który otzymaly nauki w Indiach " Ho,oponopono ^ wiedza Hunów od osoby który przebywal na Hawaijach * wiec ,To co mowi pani Joasia jest Całkowicie Prawdziwe " ubieramy się w mastepne dopieszczacze naszego eg,"Iluzji ktora nam wciskają media ,społeczność, systemy pop kultury ^ bo to takie modne ^ bo jak to Nie chidzisz na Jogę ,nie medytujesz nie byłeś na Bali " nie jesteś w jakim kolwiek Rozwoju ?! A przecież Zwykle Życie to Najbogatszy rozwój ^ Sokrates nigdy nie chciał mieć niewolnika ,chodxil boso ,Nie oceniał nie szukał n8czego na zewnątrz * Obserwował 🪶moim marzeniem.jest pływanie z delfinami nie wiem kiedy to nastapi ,więc zyje w swoim życiu wiedząc że to nastapi w swoim czasie 💙

Pani Joanna to bardzo ciekawa i dający wiele wglądów gościni 🤗

Bardzo fajny temat pod sam koniec. No właśnie jak to jest z tym "rozwojem osobistym"? 😅 Pytam, bo często mam wrażenie trafiając na instagramie na niektóre posty ludzi zafiksowanych na tym punkcie i mam wrażenie, że w głębi duszy to bardzo smutni i samotni ludzie próbujący wszystkich wokół przekonać, że siedzenie samemu w domu, w kącie z telefonem i książka "psychologiczną" bowiem oni właśnie się "rozwijaja' a nie jak ten pozostały plebs w ich otoczeniu, który właśnie ma bawione, spotyka się tu i tam i prezentują taki sposób życia jako coś mega cool tymczasem mam wrażenie, że podświadomie zazdroszczą tym "nierozwiniętym" ,którzy właśnie wspólnie spędzają czas. I te komentarze pod tymi postami też zadziwiające bo okazuje się, że Ci komentujący też wola być sami gdyż wszyscy wokół są toksyczni, kompletnie ich nie rozumieją etc. Czytając to ma się wrażenie, że Ci rozżaleni otoczeniem są nieskalani żadna wadą tylko świat ich nie rozumie. Mówią, że mówią co myślą a ludzie nie mają dystansu i samokrytyki tymczasem sami jej nie mają zarzucając toksyczności ludziom za wytknięcie najmniejszego zaniedbania. I mam wrażenie, że ludzie którzy tak jak pani Joasia wracają na kurs prawa jazdy, co jest bardzo motywujące innych bardziej "rozwija się osobiscie" niz Ci "amatorzy psychologii i rozwoju" z książka w kącie i więcej z tego jest pożytku nawet dla innych niż taka pielęgnacja egocentryzmu na zasadzie "biedny ja i reszta świata" z tymi książkami o samorozwoju. Ktoś, kto wraca na studia albo do nauki języka obcego też się "rozwija osobiście". Ludzie wokół mnie mają swoje wady i bardzo dobrze, od tego są aby je mieć. Nie wykluczę ich za to ze swojego życia bo potrzebujemy się nawzajem tymczasem mam wrażenie, że bardzo łatwo przychodzi ludziom definitywne kończenie znajomości "bo toksyczni". Na swój sposób wszyscy jesteśmy i narcyzami, i manipulujemy czasem i egocentrykami a taka propaganda samotnisci typu" wyjedź sam na urlop, idz sam do kina" traci taka nudą, że szok. Kiedyś nawet napisałam takiej madralinskiej na insta preferującej samotne randki "bo rozwój" idź krok dalej, wypraw huczny slub i bogate wesele "sobie samej" kto bogatemu zabroni?

30:48 najlepszy moment. Chwilę wcześniej gościni mówi, że nie ma nic złego w byciu takim samym jak inni ludzie, a dosłownie za 2 minuty odradza prowadzącej Bali, bo tam jeżdżą wszyscy 😂😂😂 hit po prostu hit 😅 ta niekonsekwencja zniechęca do dalszego słuchania

Bardzo fajna rozmowa.❤

Ciekawie wyszedł ci ten podcast. Ja do podobnych wniosków doszedłem czytając filozofię bo Arystoteles to przecież równowaga, balans jaki trzeba odnaleźć, stoicy to przecież wdzięczność, dyskomfort jaki trzeba sobie zadawać żeby organizm czuł się dobrze. Z tym że nie trzeba chudnąć to rozumiem cie ale dieta a tak naprawdę sposób odżywiania jest bardzo ważne, żywienie mocno wpływa na naszą gospodarkę hormonalna a hormony również odpowiadaja za samopoczucie( każda kobieta chyba mi to przyzna:)) Pozdrawiam

Rewelacyjna rozmowa! 👍❤️

jak sie nayzwa ten podcast o znajdowaniu przyjaciol? bardzo ciekawa rozmowa, dziękuję!

Łatwo mówić, ale kiedy się przebywa samemu przez 22 h/dobę 7 dni w tygodniu, 31 dni w miesiącu, 12 miesięcy w roku to zaczyna się czuć, że cały świat jest przeciwko tobie, że jesteś łatwym celem oszustów i naciągaczy i musisz z tym wszystkim mierzyć się sam, bo nikt ci nie pomoże.

Zawsze potrzeby były kreowane 😊 przez opowiadanie, później przez teatr, kino, radio, gazety, książki, telewizję. Ja nie widzę tego muszenia. Muszenie trenowaliśmy w domach rodzinnych i szkołach 😊 Nie nauczyliśmy się tego przez internet.

Dzięki za ciekawą rozmowę. Moim faworytem jest ,,MOŻESZ WSZYSTKO "😉

Bardzo ciekawa i pozytywna rozmowa, świetny gość. Dziękuję

To są takie gadki dla ludzi którzy nie mają ambicji i nic im się nie chce. Ja na przykład zaraz po skończonej szkole zamierzam otworzyć własną firmę, mam też plany zarabiania na bitcoin i wiele innych. Nie interesują mnie zarobki miesięczne poniżej 30.000 miesięcznie. Ale potem ktoś taki jak ja zatrudni kogoś komu się nie chce pracować i ma mu płacić? Tylko Konfederacja bo ona dba o przedsiębiorczych a nie leni. Każdy ma dwie ręce i powinien pracować na siebie a nie żerować na przedsiębiorcach.

Chwalić… Wszecha, że Pani Joanna nie zdrabnia, używa feminatywów, bo lubi, nie odbierając sobie sprawczości… słuchając pani Joanny, zastanawiałam się: co to jest być dobrym człowiekiem? Taak… po słuchałam podcastu, posłucham jeszcze kilku żeby usłyszeć, co jest między wierszami… I a i tak pani Joanna jest jak pogoda…?? Oby, bo lubię być zaskakiwana. Nawet nieprzyjemnie, wtedy słyszę co we mnie się dzieje? uczę się czegoś o sobie. A później ciało mi powie… W którym kawałeczku, jeszcze boli? I ile czekolady, zjem dzisiejszego wieczoru? czy będę się kołysała jak dziecko z sierocą chorobą? Zapewne, od czasu do czasu, do końca i będziemy coś kołysać? Jak każde spośród nas…

Mam 25 lat i nie mam nic. Nie mam pracy, nie mam matury, śpię u rodziców oraz nie mam prawa jazdy.Mam teraz więcej siły psychicznej do działania, eksplorowania žycia i doświadczania a mimo wszystko wczoraj spełzo to na półtora zadania z matematyki. A może to wszystko moja wina bo nie potrafiłem zabrać się do obowiązków? Znam chłopaka, który mając 23 lata był w Tajlandii, był 8 razy w Amsterdamie, był na Słowacji, na Litwie, w Rzymie, Włochy, Neapol,, był w Mediolanie, w Maroko, w Belgii, w Luksemburgu,w wieku 26 na Malcie, niedawno był w Tokio, nie wiem jeszcze gdzie. Zjeździł masę krajów, jak miał 16 lat to mógł robić co chciał. Nigdy nie czułem się osobą sprawczą oraz odpowiedzialną za swoje życie, dopiero się tego uczę. Nigdy nie miałem poczucia samostanowienia o sobie. Nigdy nie byłem na Openerze, byłem cztery razy na Nowych Horyzontach. Nigdy nie uprawiałem seksu, mogłem zacząć w lipcu 2018, ale bałem się, że dziewczyna zobaczy w mnie zalęknione i zaryczane dziecko. Bałem się ogólnego odbioru przez dziewczynę. Od sierpnia 2021 przełamałem się i walczę co weekend, nie wychodzi i walczę dalej. Mam 25 lat i ogromnie ciężko jest mi budować to wszystko od zupełnego zera. Jestem osobą niepełnosprawną, chodzę o kulach, mam na to wywalone. Moja psychoterapeutka uważa, że nie buduje wszystkiego od zera i że mogę od środka z własnymi doświadczeniami. Bardzo się boję, że nie zdam ośmiu przedmiotów na maturze za 400 zł od podejścia choćbym zasuwał za czterech, wierzę w działanie dla działania a nie efekt. Chciałbym grać DJ sety na konsolecie, nie wiem jak się uczyć. Nie stać mnie w tej chwili na banalny sprzęt za 130 zł z Allegro. Czuję się mocno bezradny oraz bezsilny. Chciałbym grać na syntezatorach, ja nie mam nic, mieć tatuaże, robić tatuaże. Czuję się okropnie, jak gówno i nie mam nic. Mój równolatek gra muzykę i grał z Antoniną Nowacką a ja nie mam nic. Szukam pracy przez trzy lata i się nie poddaję. Mam taką myśl, że istnieje jakaś cezura i od tej pory szukanie nowych znajomości na moim etapie wiekowym nigdy nie będzie takie samo. Mam również taką myśl, że gdybym był teraz w związku z szesnastolatką to emocjonalnie nie różnilibyśmy się od siebie zbyt wiele. Dziś zrezygnowałem z wyjścia z domu. Chciałbym jeszcze zostać harcerzem, ale została mi tylko drużyna dla osób w spektrum autyzmu, nie wiem czy się tam odnajdę. Mój kolega z liceum stracił dziewictwo w wieku szesnastu lat, on był sprawczy, sprawdzał mentalnie otwarte furtki przez rodziców i sprawdzał granicę. Ja nie miałem takiej możliwości, czułem zbyt wielki lęk. Do 24 roku życia nie gotowałem, nie kupowałem sobie ubrań sam do 23 roku życia, mama wielokrotnie mi umniejszała i twierdziła, że nie wiem jaki mam rozmiar ubrania mimo, że wiem. Chciałbym ruszyć z życiem, ale coś mnie blokuję, nie umiem się zabrać. Tak bardzo zazdroszczę wszystkim normalnego życia, idę na przymusowego grilla do taty, życz mi powodzenia. Patrzę na siebie z ogromnym obrzydzeniem i nienawiścią, mam mnóstwo pracy, jestem zwykłym gównem. Nigdy nie byłem u nikogo na imprezie ani nigdy u nikogo nie nocowałem. Nie obchodzi go to czy mam swoje plany czy teoretycznie szedłbym na imprezę do kogoś. Kiedy się stawiam to tata jest w stanie wywołać awanturę. Wolałbym iść do pracy na noc, ale podobno prawie nie mogę pracować w porze nocnej. Nienawidzę swojego życia i bardzo mnie boli. Nigdy nie byłem nawet na wyjeździe na Mazurach z znajomymi, zawsze chciałem mieć niezliczoną ilość znajomych, ale niestety nie potrafię przyciągać i zatrzymywać przy sobie dużej ilości ludzi, może to rodzinne? Z powodu swoich deficytów z nastoletności i innej wizji życia będąc "niedospołecznionym" lgnę do każdego jak mucha. Chciałbym sam albo z kimś wyjechać zagranicę, mieć normalne życie. Ja sam przestaje się sobie dziwić. Nie mam nic. Bardzo mi przykro, że zostałem zlekceważony obojętnie czy mam czy nie mam planów. Jestem traktowany jak małe dziecko, nie mam kompletnie do niczego siły. Nie wiem jak naprawić spłuczkę a tata nie umie mi wytłumaczyć, siostra umie, czemu ja nie umiem. Mam już wszystkiego dość, chcę żyć. Nigdy nie byłem samemu zagranicą, nigdy niczego w życiu nie miałem i nigdy sobie na nic nie zapracowałem. Robiłem dzisiaj Matematykę i uczyłem się Analizy Matematycznej. Pewnie takich jak ja są setki w internecie, trochę poczytałem. W przyszłym roku zdaję maturę po raz ósmy, wszystkie obowiązkowe przedmioty i trzy rozszerzenia, będę zdawać też polski. Całość kosztuje mnie czterysta złotych za podejście. Oczywiście, boję się, że nie zdam. Poznajcie człowieka, który nie ma nic. Zmarnowałem swoje życie przy komputerze i telefonie, mam wiele w życiu do wypracowania i zmiany, nie tylko maturę ale także wszystko dookoła niej. Nigdy niczego w życiu nie doświadczyłem. Bardzo chętnie zawalczyłbym o siebie dermatologicznie, leki, kosmetyki. Mam bardzo dużo do zmiany, chcę dotknąć, podstaw, normalnego życia. Nigdy nie będę gdzie mój były znajomy teraz i nigdy już nie pojadę do Amsterdamu w wieku 22 lat, buduję wszystko od zera którym jestem. Moja psychoterapeutka uważa, że jestem mocno dla siebie mocno autodestrukcyjny, muszę wychodzić do sklepów, kupować sobie rzeczy, leki, kosmetyki, karnet na siłownię, normalnie żyć. Wokalistki wydające kolejne płyty w wieku trzydziestu lat piszą o swoich poprzednich związkach i niepoważnych relacjach. Ja nie będę pisać o niczym. Poszukuję pracy w produkcji filmowej i innej pracy, nie chcę się poddać. Robiłem Fizykę i Algebrę Liniową, jeśli chodzi o maturę podstawową, to mam problem z trygonometrią i kombinatoryką. Nie zrobiłem sobie dzisiaj obiadu bo za późno wstałem, chciałbym zrobić obiad drugi raz w życiu. Pamiętam jak chodziłem do szkoły policealnej w 2018, do tej pory nie zdałem praktycznego i hędę zdawać po raz piąty, szkoła i OKE ciągną od mnie chyba 350 zł. Tam był taki sympatyczny chłopak, typowy, imprezowy, ruchacz, zawsze mu zazdrościłem, tyle w nim było samostanowienia o sobie. Nie wiem ile w swoim życiu spierdoliłem sam, patrząc na moim znajomych to może gdybym urodził się w innym domu to może dziś bym siedział na doktoracie w pokoju w Łodzi i w międzyczasie rozwijał DJ setting. Lęk przed rodzicami nadal mocno w mnie siedzi, ale jak pomyślę o tym, że danego dnia czy w danym roku zrobię to czy tamto z swojej listy to mnie uskrzydla. Walczę z zakompleksionym dzieciakiem żyjącym pod kloszem i chciałbym wszystko zmienić. Po nieumieszczeniu mnie w IPINie z powodu braku łóżek, będę starać się o przyjęcie na Nowowiejską. Gdybym był w związku z szesnastolatką to niczym bym się od niej nie różnił, ona by miała kupę znajomych i ciągle gdzieś wychodziła z koleżankami. Byłem przez dwa dni wolnym słuchaczem na Fizyce na UW, rok temu i dwa lata przez 10 dni na UKSW. Moi byli znajomi i obecni, pracują w redakcjach filmowych, jeżdżą do Cannes. Nigdy niczego w życiu nie doświadczyłem. Jerzy Stuhr w wieku 21 leżał w łóżku nago w mieszkaniu z narzeczoną podczas Marca 1968 roku. Czemu ja jeszcze nie poszedłem w życiu po swoje? Nigdy nie byłem nigdzie samemuy zagranicą. Wiem, że jedyne co mi pozostaje to działać i zbudować to wszystko od zera, nawet jeśli nigdy nie będę mieć żadnych efektów. Czytałem sobie wspomnienia 25 - letniego Gortata, jak to uprawiał seks w samochodzie i w różnych innych miejscach, jak rodzice dziewczyny byli obok, etc. Ja nie mam nic i nie mam takich wspomnień, to bardzo boli. Nie mam samochodu ani prawa jazdy, jedyne co mam w życiu to zaburzenia psychiczne, niepełnosprawność i wolontariat w radio. Nigdy nie czułem się sprawczy ani odpowiedzialny za swoje życie. Chcę działać i chcę żyć. Podobno ważniejsza jest podróż niż zdobycie celu, szukam pracy trzy lata i przecież nie mogę się poddać. Nie mam poczucia własnej wartości, wydaję mi się że nigdy w życiu nie przeczytałem książki i nie uczyłem się po 11 roku życia. Paradoksalnie zawsze wiedziałem, że z wszystkim muszę sobie poradzić sam jak zupełnie zdrowy człowiek tylko miałem zasłonięte możliwości, marnowałem życie a problemyvpsychiczne zaczęły się w wieku piętnastu lat. Mam wrażenie, że nigdy niczego w życiu nie przeżyłem. Mam 25 lat i nie mam nic, popłakałem się wczoraj. Wiem, że jedyne co mi zostało to walczyć, bo inaczej np. trzeciego września obudzę się w tym samym położeniu. Do września zastanowię się czy znowu nie odłożyć zdawania 8 przedmiotów na maturze. Tylko trzy razy w życiu byłem tak na moment u kolegi, ale rodzice mieli w tym swój udział. Staram się uczyć. Uczyłem się Matematyki i Analizy Matematycznej. Mam ciężki moment swojej dysocjacji i niezły odlot, wczoraj pominąłem leki nie wiem czemu. Tata stwierdził, że mam dach nad głową, życie przed sobą i rodzinę. Mam tak wiele do zmiany, całe życie.

❤

❤

Zaznaczam do obejrzenia i daję z góry 👍 Paulina, gratuluję ogromnego rozwoju, inspirujesz 🙂

Wspaniala rozmowa, dziekuje Ci za nia pięknie Paulina❤Moje myśli natychmiast pobiegly do mojej rodziny (2 synów), ktorzy czasem daja w kość i konsumuja sporo mojej energii, ale dzięki nim wiele rzeczy w życiu robie z nimi we wspólnocie i poczucie osamotnienia jest mi zupełnie obce. Dzieki Twojej rozmowie bardzo to docenilam❤

Super podkasty, dziękuję. Dopiero Cię znalazłam… słucham cały dzień -

Mam pytanie jeśli można. Jaką godz wybrać urodzenia. Całe życie myślałam że urodziłam się o 8 rano. Mama mówiła, mi że około południa. A w urzędzie jest zapisana godzina 20 gdzie Pani wydając dokument mówiła, że tam w tym szpitalu to piszą co chcą. Oczywiście u mnie godzina zmienia profil co jest dla mnie przytłaczajace😥😥😥 pozdrawiam

Dziękuję! Ważna i poprowadzona z dobrą energią rozmowa. Głos i śmiech p. Pauliny👌 Też się w niej przejrzałam, nie raz. Szczególnie w temacie samorozwoju w pojedynkę. Obiecałam sobie w ostatniego Sylwestra dwie rzeczy, w tym by być bliżej Ludzi. I... działam😊