Abdurrahim Karakoç'un bu zarif ve ince eserini dinlerken insanda harikulade duygular uyanıyor.
"İncitme" şiiri, Karakoç’un tasavvufi derinliğinin ve insan sevgisinin doruk noktalarından biridir. Şiir, insanın yaratılmışlara nazik ve merhametli davranmasını öğütler. Tasavvuf felsefesinin "Yaratılanı Yaradan'dan ötürü sevme" anlayışını yansıtan bu şiir, aynı zamanda ahlaki ve manevi bir yol haritası sunar.
~ İncitme;
Gölgesinde otur amma
Yaprak senden incinmesin.
Temizlen de gir mezara
Toprak senden incinmesin.
Yollar uzun, yollar ince
Yol kısalır aşk gelince
Yat kurban ol İsmail’ce
Bıçak senden incinmesin.
Burdayım de ararlarsa
Doğru söyle sorarlarsa
Tabutuna sararlarsa
Bayrak senden incinmesin.
İl göçsün göçtüğün vakit
Yol yansın geçtiğin vakit
Suyundan içtiğin vakit
Kaynak senden incinmesin.
Toz konmasın sakın sana
Hakkı geçer halkın sana
Gücenmesin yakın sana
Uzak senden incinmesin.
~ Abdurrahim Karakoç
(Yasaklı Rüyalar)
Yazar Hakkında Genel Bir Bilgi:
Abdurrahim Karakoç, 20. yüzyıl Türk halk edebiyatının önemli isimlerinden biridir. 1932 yılında Kahramanmaraş'ta doğmuş ve halk şiirinin modern bir temsilcisi olarak tanınmıştır. Şiirlerinde halkın duygu dünyasını, toplumsal eleştirileri ve tasavvufi derinliği harmanlamıştır. Karakoç’un üslubu, hem geleneksel halk edebiyatına bağlılığı hem de çağdaş temalara cesurca yaklaşımıyla dikkat çeker.
Abdurrahim Karakoç’un şiirlerinde:
-Samimiyet ve içtenlik belirgindir. Şiirleri, halkın günlük diline ve duygularına hitap eder.
-Toplumcu ve eleştirel bir duruş sergiler. Adaletsizlik, zulüm ve yozlaşma gibi meseleleri ele alırken ironi ve hiciv kullanmayı ihmal etmez.
-Aşk ve tasavvuf temaları, halk şiirinin lirizmiyle birleşerek özgün bir duygu yoğunluğu yaratır.
-Abdurrahim Karakoç’u ayıran en önemli özellik, halk şiiri geleneğini çağdaş bir bağlamda yeniden yorumlamasıdır. Halk şiirinin özünü korurken, toplumsal eleştiriyi güçlü bir şekilde dile getirmiştir. Bu, onu hem halk şiirine bağlı hem de modern zamanların sorunlarına duyarlı bir şair yapmıştır. Özellikle hiciv gücü ve incelikli ironisi, onu farklı kılar. Aynı zamanda, dini ve insani değerlere olan vurgusu, şiirlerine ahlaki bir derinlik kazandırır.